Żółwie błotne obecnie są wpisane m.in. na Polską Czerwoną Księgę Zwierząt jako gatunek narażony na wyginięcie. Choć gady te do perfekcji opanowały zabezpieczenie się przed drapieżnikami (chroni je przed nimi mocny pancerz, który jednocześnie doskonale je kamufluje), to zagrażają im między innymi takie czynniki jak: zanieczyszczanie środowiska, odbieranie im ich naturalnych siedlisk i wprowadzanie do natury inwazyjnych gatunków obcych (IGO). Aktualnie podejmowane są działania zmierzające do podtrzymania populacji tych gadów, a programy tego typu realizowane są np. w Poleskim Parku Narodowym.
Jak czytamy na profilu Polskich Parków Narodowych, żółwie błotne mogą żyć 100, a nawet 120 lat, przy czym większość swojego życia spędzają w wodzie, zaś na lądzie przebywają rzadko (głównie wtedy, gdy szukają nowego zbiornika lub chcą złożyć jaja). Ponadto, uwielbiają urządzać sobie kąpiele słoneczne, które pomagają im w utrzymaniu odpowiedniej temperatury ciała. Żywią się między innymi owadami, kijankami, żabami i rybkami, na które polują w myśl zasady „czekaj i łap”. Samica żółwia błotnego składa jaja na przełomie maja i czerwca, ale o tym, czy wylęgną się z nich młode decyduje… natura.
„Samice żółwi błotnych nie znoszą jaj bezpośrednio do wody. Jak wiele gadów, wykopują niewielkie, ziemne jamy, w których jaja przechodzą okres inkubacji (trwający w przypadku żółwi błotnych zwykle ponad 100 dni). Nie bronią gniazda. Lęg zdany jest na łaskę sił przyrody. Często rabują go lisy, jenoty, tchórze, szczury i inni amatorzy jaj. Zagraża mu też zła pogoda. Zbyt chłodna temperatura jest w stanie zabić niewyklute młode” – czytamy poście opublikowanym na fanpage’u Polskich Parków Narodowych.
Jeśli już dojdzie do lęgu, to przypada on na okres jesienny. I właśnie taki moment udało się uchwycić na terenie Poleskiego Parku Narodowego! Zobaczcie wideo, na którym M. Arciszewski uwiecznił chwilę tuż po wykluciu żółwika błotnego:
Niestety na małe żółwiki czyha jednak wiele niebezpieczeństw, bowiem tuż po wykluciu są bardzo podatne na ataki drapieżników, w związku z czym śmiertelność wśród lęgu bywa duża.
